Unknown

اقتصاد ایران در معرض شوکی بزرگتر از شوک اقتصادی سال 1374 است. شوک تورمی و اقتصادی سال 1374 قابل پیشگیری بود و شوک آینده هم، اگر از هم اکنون تدابیری اندیشیده شود، قابل آرام کردن است. دلیل اینکه فکر میکنم شوک اقتصادی در راه است به شرح زیر است.

اول، در سالهای 1374 تا 1376 و در تقریبا سه مرحله قیمت دلار در بازار از کمتر از 1500 ریال به بیش از 9000 ریال افزایش یافت. در ابتدا و در دوره دولت هاشمی، دولت وی به اشتباه سعی کرد که جلو افزایش قیمت از 1500 ریال را به وسیله تزریق دلار در بازار آزاد بگیرد. در شرایطی که دولت به تک تک دلارهایش برای واردات حتی کالاهای به اصطلاح اساسی در سالهای آینده نیاز پیدا می کرد، دولت مانده ذخیره ارزی را به بازار ریخت تا به گمان خود جلو افزایش ارزش دلار (و در حقیقت جلو کاهش ارزش ریال) را بگیرد. تلاش ناموفقی بود و قیمت دلار افزایش یافت. بهترین تصمیم هم نگاه کردن انفعالی دولت خاتمی به افزایش دلار از 5000 ریال به 9000 ریال بود. گر چه چاره ای جز این هم نبود. دولت ذخیره ارزی لازم برای حمایت از واحد پول خود را نداشت.

دوم، از آن تاریخ تا کنون قیمت دلار در مقابل ریال در همان حدود 9000 تا 10000 ریال مانده است. همین ماندن قیمت در این حدود این تصور را به ذهن می رساند که شاید سیاست غیر رسمی دولتهای خاتمی و احمدی نژاد آن است که به رغم تورم بالا در ایران، ریال را تثبیت کنند. در این امر هم تا کنون موفق بوده اند. دلیل آن هم بسیار ساده است: قیمت نفت و لذا درآمد ارزی ایران همواره در حال افزایش بوده است. دولت هر سال بودجه خود را افزایش داده است و برای تهیه ریال بودجه عملا هر سال نقدینگی را به صورت نجومی افزایش داده است و تورم هم ایجاد کرده است ولی توانسته دلار را،تنها به این دلیل که قیمت نفت و درآمد ارزی از آن هم سریعتر افزایش می یافته است، ثابت نگه دارد .

سوم: ایران تنها نیست. روسیه و کشورهای نفتی دیگر هم همین کار را کرده اند. تفاوت آنها با ایران این است که تورم بالای ایران را نداشته اند. ولی در اساس نقدینگی در داخل کشورشان را افزایش داده اند و در عین حال قیمت پولشان را نسبت به دلار تثبیت کرده اند. تفاوت دوم آن است که روسیه به عنوان مثال بیش از 500 میلیارد دلار ذخیره ارزی فراهم کرده است تا نواسانات ارزی خود را در آینده مدیریت کند.

چهارم: مطمئنا سیاست موفق تثبیت ریال در 10 سال گذشته و در حالی که تورم در ایران همواره بالا بوده است چیزی جز خوش اقبالی نبوده است و سیاستی نیست که قابل دوام باشد. این سیاست حتی اگر قیمت نفت در سطوح بالاتر از 100 دلار هم می ماند قابل دوام نبود.

پنجم: با قیمت نفتی که هر روز در حال کاهش است مسلما در ماههای آینده شاهد فشار بازار بر ریال خواهیم بود. تقاضا برای دلار افزایش خواهد یافت اما درآمد ارزی کفاف این افزایش تقاضا را نخواهد داد. در این میان و در یک نقطه زمانی بازار متوجه خواهد شد که دولت نمی تواند تقاضا برای دلار را جوابگو باشد. به محض اینکه بازار متوجه این امر شود که دولت ممکن است قادر به ادامه سیاست تثبیت قیمت ریال نباشد، تقاضای سفته بازی (Speculative)برای دلار افزایش نجومی خواهد یافت. شبیه آن چیزی که در سال 1374 اتفاق افتاد و تقریبا تمام نقدینگی مملکت به دنبال خرید دلار بود. در این حالت قیمت دلار قطعا افزایش شدید و یک شبه ای خواهد یافت. در این هنگام است که احتمال آن وجود دارد که دولت با اتخاذ سیاست های اشتباه اقتصاد را در معرض خطر جدی قرار دهد.

ششم: اینکه آیا چنین شوکی قابل پیشگیری باشد یا نه بستگی به دو عامل دارد که اولین آن شانس و اقبال است و دیگری اتخاذ سیاست های اقتصادی درست. اگر قیمت نفت بیش از این و به مدت طولانی کاهش یابد (حتی اگر سیاست های درستی اتخاذ شود) گریزی از این شوک اقتصادی نیست. اگر قیمت نفت بیش از این کاهش نیابد در آن صورت ممکن است بحران کمی به عقب رانده شود. در بهترین شرایط قیمت نفت به بالای 100 دلار باز خواهد گشت و بحران یکی دو سالی به عقب رانده خواهد شد.

هفتم: در ابتدای فشار به ریال، به احتمال زیاد دولت با اقدام به محدودیت واردات، تزریق دلار موجود در ذخیره ارزی به داخل بازار، و محدود کردن خروج ارز از کشور سعی در کنترل وضعیت موجود خواهد کرد که هرسه سیاست اشتباه است. دو سیاست دوم و سوم را روسیه در هفته گذشته به کار گرفته است. در حقیقت روسیه در هفته گذشته بیش از 15 میلیارد دلار از ذخیره ارزی خود را صرف خرید روبل کرده است تا از کاهش ارزش آن در مقابل دلار جلوگیری کند.

هشتم: احتمالا دولت و به دلیل آنکه دلار کافی ندارد تا با فروش آن در بازار بودجه خود را تامین کند دست به استقراض گسترده از بانک مرکزی خواهد زد. این کار حجم نقدینگی را به صورت غیرقابل کنترلی افزایش خواهد داد که منجر به تورمی خواهد شد که کنترل آن در کوتاه مدت دشوار به نظر می رسد.

نهم: کمبود ارز برای بعضی از صنایع فرصت ایجاد می کند و بعضی از صنایع داخلی را با مشکل جدی مواجه خواهد کرد. به نظر می رسد که صنایع تجارت پذیر (tradable) از کاهش قیمت نفت، کمبود ارز، و کاهش ارزش ریال سود خواهند برد و بعضی از صنایع تجارت ناپذیر مانند مسکن و خدماتی که وابسته به واردات است آسیب خواهند دید. یکی از صنایعی که احتمالا سود خواهد دید صنعت میوه داخلی است که در دوران رشد قیمت نفت به دلیل سیاست های حمایتی دولت از طبقه متوسط شهری و واردات میوه از کشورهای خارج تحت فشار بوده است.

دهم: برای آرام کردن بحران در پیش رو، یک راه حل پیش دستی دولت در بازار ارز و گران کردن بلافاصله دلار حداقل به میزان تورم در سال جاری است. به این وسیله هم در تقاضا برای ارز کمتر می شود و هم نیاز به استقراض از بانک مرکزی کم می شود. بعید می دانم که دولت این سیاست را انتخاب کند. لازم است توجه شود که ادامه سیاست غیر رسمی تثبیت دلار اشتباهی با عواقب بسیار جدی برای اقتصاد ایران است.

یازدهم: این واقعیت که اقتصاد ایران اقتصاد ایزوله ای است و با اقتصاد جهان رابطه درستی ندارد ضمن اینکه ریسک وام دادن به ایران زیاد تلقی می شود، استفاده از بازارهای مالی جهان به عنوان لنگری برای کنترل نوسانات اقتصادی را غیرممکن می سازد. ایجاد زمینه های سیاسی و اقتصادی رابطه بهتر با اقتصاد های مهم جهانی برای کنترل نوسانات اقتصادی آینده ضروری است.

دوازدهم: کنترل هزینه های دولت در زمانی که درآمد دولت از نفت در حال کاهش است یک ضرورت است. بدون انضباط مالی اقتصاد ایران با یک شوک تورمی مواجه خواهد شد.

اخبار جهانی بازار فولاد

در بررسی ها و تحلیل های انجام شده در بازار فولاد دنیا ، 65درصد از افراد اعتقاد دارند که در سال آینده تقاضا حداقل 1درصد کاهش خواهد یافت و حدود 43درصد نیز معتقدند که تقاضا بیش از 4درصد کاهش می یابد . تنها 24درصد از افراد بر این باورند که در سال آینده افزایش تقاضا وجود خواهد داشت و در حقیقت تنها 11درصد از آنها بیان داشته اند که این افزایش بیش از 4درصد خواهد بود. بر مبنای همین تحقیقات میزان موجودی در انبارها در حال کاهش می باشد . طبق بررسی ها 46درصد از تولیدکنندگان فولاد در دنیا نسبت به هفته گذشته موجودی کمتری دارند و تنها 15درصد میزان موجودیشان افزایش یافته است. میزان تولید فولاد خام در دنیا در ماه سپتامبر در سال جاری نسبت به سال قبل 3.2درصد کاهش یافته است و برابر با 108.4m t بوده است . علت عمده این کاهش تولید ، کاهش سالیانه 4m t در تولیدات چین بوده است. مجموع تولیدات آسیا در این ماه برابر با 60.4m t بوده است که نسبت به سال قبل 5.1درصد کاهش یافته است ، اما در مجموعه 9 ماه اول سال آسیا نسبت به سال قبل 5.7درصد افزایش تولید داشته است . میزان تولیدات اتحادیه اروپا در ماه سپتامبر بدون تغییر نسبت به سال قبل در سطح 17.4m t باقی مانده است . در سایر کشورهای اروپایی شاهد یک رشد سالیانه 5.5درصد بوده ایم که عمدتاً به دلیل 4.3درصد افزایش تولید ترکیه بوده است . میزان تولیدات CIS در حدود 6.4درصد کاهش یافته است که دلیل اصلی ان کاهش 30درصد در تولیدات اوکراین بوده است . میزان تولیدات امریکای شمالی همانند سال گذشته برابر با 10.9m t بود ، اما تولیدات امریکای جنوبی به دلیل 5درصد افزایش در تولید برزیل 4.7درصد افزایش یافته است . میزان تولیدات خاورمیانه نیز 1.7درصد افزایش یافته است .مجموع تولیدات دنیا در 9 ماه اول سال جاری 1,035.8m t و 4.6درصد بیشتر از تولیدات 9 ماه اول 2007 بوده است.

CIS:

میزان صادرات روسیه در ماه جولای کاهش زیادی یافت اما در مجموع صادرات 2008 نسبت به 2007 تا به حال 2درصد افزایش داشته است . واردات آنها نیز در 7 ماه اول سال با 28درصد کاهش به سطح 3.1m t رسیده است . صادرات روسیه در جولای سال قبل برابر با 2.6m t بود که امسال با 25درصد کاهش برابر با 1.97m t شد . از اول سال جاری تا پایان ماه جولای روسیه 6.4m t محصول به اتحادیه اروپا صادر کرده است که نسبت به سال گذشته 14درصد افزایش داشته است ، اما صادرات به سایر کشورهای اروپایی با 15درصد کاهش به سطح 2.2m t رسیده است . صادرات به آمریکای شمالی با 57درصد کاهش برابر با 345,000 t و به خاورمیانه با 24درصد کاهش برابر با 2.4m t بوده است ، اما صادرات به سایر نقاط آسیا با 58درصد افزایش برابر با 3.6m t گشته است . صادرات به سایر کشورهای CIS نیز با کاهش 23درصد در سطح 2.1m t قرار گرفته است . واردات از آسیا 33درصد ، از اتحادیه اروپا 28درصد و از سایر کشورهای اروپایی 84درصد کاهش یافته است. دولت اوکراین برای پایدار نمودن اوضاع نابسامان فولاد تصمیماتی اتخاذ کرده است . از جمله این تصمیمات در نظر گرفتن مهلتی برای افزایش قیمت زغال سنگ و هزینه های حمل می باشد . آنها گفته اند نرخ زغال سنگ داخلی نباید بیش از وارداتی باشد ، همچنین تا شروع سال جدید تعرفه های اضافی در مورد گاز از فولاد سازان گرفته نخواهد شد . همچنین دولت از وزارت نیرو خواسته است مهلتی در مورد افزایش تعرفه های برق در نظر گرفته شود.

ترکیه:

بازار محصولات فولادی در ترکیه در وضعیت نامناسبی قرار دارد . نرخ های محلی و صادراتی میلگرد طی هفته گذشته 70-110$/t و نرخ های مربوط به شمش 75-80$/t کاهش یافته اند و امیدی به ثابت ماندن آنها در سطح فعلی نیز وجود ندارد . در حقیقت در هفته گذشته نرخ عرضه میلگرد برابر با 570-590$/t بود و در شروع هفته جدید برابر با 550$/t fob و در پایان آن برابر با 500-515$/t fob بوده است . نرخ شمش وارداتی CIS در ترکیه برابر با 350$/t cfr می باشد. صادرکنندگان ترکی نیز از اوضاع نامتعادل فولاد در دنیا رنج می برند و پیش بینی های خوشایندی برای آینده نیز وجود ندارد . آنها تنها راه چاره در گام بعدی را کاهش تولید عنوان می نمایند . در حال حاضر نرخ میلگردهای صادراتی ترکیه 500-600$/t fob و نرخ شمش های صادراتی 400-450$/t fob می باشد . پیش بینی می شود که در فاصله ماه مارس تا می 2009 در حدود 50درصد از تقاضا دوباره در بازار پدیدار می شود.

شرق آسیا:

مشکلات نقدینگی و اعتباری در شرق آسیا باعث رکود شدید بازار میلگرد و شمش در این ناحیه شده است . در حالیکه قیمت شمش محلی و CIS در این ناحیه تا هفته پیش برابر با 530-550$/t cfr بود اکنون به سطح 500-530$/t cfr رسیده است . عده ای معتقدند نرخ شمش در سطح 400$/t fob ثابت خواهد شد . دلیل اصلی عدم خریداری شمش بازار راکد میلگرد می باشد. نرخ میلگردهای چینی و تایوانی نیز که تا هفته گذشته برابر با 600-650$/t cfr بود اکنون به 550-600$/t رسیده است. قابل توجه است که کمپانی Tokyo Steel نرخ فروش محلی خود برای ماه نوامبر را 226-322$/t کاهش داده است که بیشترین کاهش ماهیانه در این زمینه بوده است . آنها امیدوارند با این کاهش نرخ ها تقاضا دوباره رونق گرفته و شروعی برای بهبود نرخ ها باشد. نرخ محصولات طویل در تایوان همچنان در حال کاهش می باشد . تولیدکنندگان برای جلب مشتری نرخ ها را کاهش می دهند و مشتریان در انتظار کاهش بیشتر قیمت ها دست به خرید نمی زنند . وضعیت بازارهای صادراتی نیز خوشایند نمی باشد . طی دو هفته گذشته نرخ میلگرد در این کشور 71-90$/t کاهش یافته است.

خاورمیانه:

نرخ شمش در ایران دائماً در حال کاهش می باشد طی هفته گذشته نرخ شمش در بنادر جنوبی ایران 130$/t ، در بنادر شمالی 60$/t و نرخ شمش های تولید محلی 40$/t کاهش پیدا کرده است . در حقیقت نرخ شمش های اوکراینی در بنادر جنوب 380-390$/t c&f و نرخ شمش های ترکی 400-420$/t c&f می باشد . نرخ شمش روسی در دریای خزر نیز برابر با 420-430$/t c&f است که با توجه به بالا بودن سطح آن نسبت به نرخ شمش در بنادر جنوبی به زودی کاهش خواهد یافت . شرکت های داخلی مثل فولاد جنوب یا فولاد خوزستان محصول خود را با قیمت 620$/t exw عرضه می نمایند ، البته قابل ذکر است که در واقع این نرخ ها اسمی هستند و در عمل معاملات خاصی صورت نمی پذیرد.همگام با نرخ های جهانی ، قیمت محصولات طویل در عربستان سعودی نیز در حال کاهش می باشند . وجود موجودی های بالا و نرخ های پایین محصولات وارداتی ، تولیدکنندگان محلی را که مخالف کاهش قیمت بوده اند مجبور نموده تا به صورت بی سابقه ای دست به کاهش نرخ ها بزنند . به طوری که در طی هفته گذشته نرخ میلگرد را 325-345$/t و نرخ مفتول را 325$/t کاهش داده اند. با توجه به این کاهش کارخانجاتی مانند Hadeed میلگرد را با نرخ 685-690$/t exw عرضه می کنند که هنوز از میلگردهای 480$/t c&f وارداتی ترکیه بسیار گران تر است.

جنوب اروپا:

نرخ میلگرد در جنوب اروپا همچنان در حال کاهش می باشد اما میزان تقاضا بهبودی نیافته است. پیش بینی وضعیت بازار در سال 2009 مشکل است و وابسته به وضعیت اقتصادی دنیا و نحوه وام دادن بانک ها می باشد . گفته می شد وضعیت بازار فولاد در اولین فصل سال 2009 بهبود می یابد اما اکنون گفته می شود بهبود وضعیت ممکن است تا دومین فصل سال نیز به تاخیر بیفتد. میزان تولید فولاد خام ایتالیا از ماه ژانویه تا سپتامبر با 2.2درصد افزایش سالیانه به سطح 2.4m t رسید . اما با در نظر گرفتن کاهش تولید ایتالیا در شرایط فعلی به نظر می رسد مجموع تولیدات 2008 نسبت به 2007 با کاهش رو به رو خواهد شد. در هفته دوم اکتبر نرخ محصولات طویل فولادی در شمال ایتالیا مجددا کاهش یافت . قیمت مفتول کششی نسبت به 6 اکتبر با 110-100€/t کاهش به سطح 550-580€/t رسیده است و نرخ میلگرد نیز با 60€/t کاهش برابر با 260-270€/t شده است . نرخ تیرآهن های IPN با 70-42€/t کاهش برابر با 550-626€/t، تیرآهن های UPN با 90-60€/t کاهش برابر با 420-611€/t و تیرآهن های IPE و HE با 70-60€/t کاهش برابر با 550-611€/t شده است. مواد اولیه به نظر می رسد تلاش Vale برای اخذ 13درصد نرخ بیشتر از مشتریان شرقی خود به جایی نرسیده است و حتی کارخانه داران چینی تقاضای کاهش بیشتر قیمت ها را نیز کرده اند . Vale قصد توسعه معادن خود را داشته و طی 5 تا 7 سال آینده ظرفیت خود را به 500m t/y خواهد رسانید.چین اعلام کرده است برای کلیه سنگ آهن های وارداتی به کشور در سال 2009 تنها یک قیمت را تصویب خواهد نمود . آنها نرخ های غیر حقیقی و بالای زغال سنگ را ناشی از مشکلات انحصاری تولید دانسته اند و عنوان کرده اند برخی کارخانجات بسیار بیش از نیاز دست به واردات زده اند و اجازه این امر در سال 2009 داده نخواهد شد . چینی ها قصد دارند جهت مقابله با وضعیت های اضطراری وابستگی خود به سنگ آهن وارداتی را کم نموده و بر مصرف سنگ های داخلی تکیه نمایند . نرخ سنگ آهن که تا هفته گذشته 87.33$/t بود اکنون به سطح 77.67$/t رسیده و پیش بینی می شود در اولین فصل سال 2009 برابر با 75.00$/t خواهد بود.به دلیل عدم وجود خریدار برای محصولات نهایی فولادی ، تولیدکنندگان اروپایی قصد ندارند تا چند ماه آینده دست به خرید چدن بزنند . طبق تخمین خبرگان بیش از نیمی از تولیدکنندگان اروپایی تولید محصولات طویل و چدن را کاهش داده اند. در حال حاضر متوسط نرخ چدن در بازارهای اروپا برابر با 280-300$/t cif می باشد . عرضه های محدودی از جانب روسیه با نرخ 335-340$/t cif وجود دارد و نرخ تقریبی چدن اوکراینی در این ناحیه برابر با 320-325$/t cif است . انتظار می رود در هفته جاری نرخ چدن 20-40$/t دیگر کاهش یابد.تولیدکنندگان شرق آسیا نیز از خرید چدن سرباز زده و در انتظار بهبود بازار محصولات نهایی هستند و تولیدکنندگان چدن هندی عملاً از بازار خارج شده اند . گفته می شود ممکن است تا پایان سال جاری نرخ چدن حتی به سطح 150-200$/t cif نیز برسد.نرخ چدن روسی و اوکراینی در حال کاهش می باشد و اصولا معاملات اندکی با اروپای مرکزی انجام می دهند . معاملات اندک انجام گرفته معمولا در سطح 380-400$/t fob است و از آنجایی که انبار کردن چدن نسبتاً آسان می باشد تولیدکنندگان فشار زیادی برای فروش محصول احساس نمی کنند.

چین:

طبق بررسی ها و تحلیل های انجام شده بین 3 تا 6 ماه آینده امیدی به بهبود وضعیت فولاد چین نمی باشد. در حال حاضر ذخایر سنگ اهن چین بسیار بالا و تولید انها به دلیل کاهش تقاضا پایین می باشد . کمپانی بزرگ چینی به همراه CISA در 17 اکتبر در چین به بررسی مشکلات فعلی بازار فولاد پرداختند . بهترین راه چاره از نظر آنها کاهش تولید، توقف فعلی پروژه های جدید و همبستگی و هماهنگی با مشتریان می باشد . قابل ذکر است که نرخ میلگرد چینی از 7 اکتبر بیش از 146$/t کاهش یافته است.عدم امکان صادرات محصولات فولادی نیز به مشکل مهمی در چین تبدیل شده است . تولیدکنندگان دائماً در حال کاهش قیمت می باشند اما همچنان قادر به رقابت با ترکیه و CIS نمی باشند . اکثر محصولات طی هفته گذشته 85-100$/t کاهش قیمت داشته اند . نرخ محصولات طویل فولادی در چین به شرح زیر می باشد.

سهامداران میزان سهام خود را از سهام پر ریسک کاهش دهند

یک کارگزار بورس با اشاره به بحران مالی کنونی در جهان گفت: بحران مالی جهان یک سونامی اقتصادی است که اقتصاد ایران را از سه زاویه کاهش رشد اقتصادی، کاهش بودجه عمرانی دولت و سقوط شاخص سهام بورس، تهدید می‌کند. محمدرضا مظفری ، در تبیین تهدیدهای پیش روی اقتصاد ایران پس از بحران مالی جهانی، افزود: بحران مالی سبب کاهش درآمد نفتی و در نهایت کاهش سرمایه‌گذاری و کاهش مداوم رشد اقتصاد کشورمان خواهد شد، که چنین وضعیتی نیز کاهش اشتغال و بحران بیکاری را به دنبال خواهد داشت. وی ادامه داد: بحران مالی از سویی دیگر سبب کاهش درآمد نفتی و ارزی کشور می‌شود منتهی منجر به کاهش سرمایه‌گذاری دولت در بخش عمرانی خواهد شد و رکود اقتصادی را به دنبال دارد. مدیرعامل کارگزاری ایساتیس پویا در تالار بورس منطقه‌ای یزد در تشریح تاثیر این بحران بر بورس نیز با پیش‌بینی تنزل شاخص بورس به ایسنا ، گفت: با کاهش قیمت فلزات پایه نظیر فولاد، مس، الومینیوم و روی، بخشی از شرکت‌های بورس که فعالیت‌های مرتبط با فلزات و کالاهای اساسی مرتبط دارند، شاهد کاهش قیمت خواهند بود که در نهایت شاخص بورس را تنزل خواهند داد. وی به سهامداران توصیه کرد: سبد سهام خود را متنوع کرده و با شناسائی و خریداری سهام شرکت‌هایی که وابستگی کمتری به فلزات اساسی، نفت و دلار دارند، میزان سهام خود را از سها‌م‌های پر ریسک کاهش دهند. مظفری در ادامه با بیان این که ایران جزیره‌ای نیست که هیچ تعاملی با جهان نداشته باشد، افزود: اگر مسوولان کشور تمهیدات لازم و مناسب را در نظر نگیرند، اقتصاد کشور با وضعیت ویژه و بحرانی مواجه می‌شود، چرا که اقتصاد ایران مبتنی بر نفت است و این سونامی نفت را در کمتر از چهار ماه به نصف کاهش داده و از این میزان نیز کمتر می‌شود و همین موضوع به شدت سبب کاهش درآمد ملی می‌شود.

واگذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی و11زیر مجموعه در بورس

معاون سازمان خصوصی سازی از بررسی طرحی خبر داد که بر اساس آن به جای ایجاد دو هلدینگ پتروشیمی بندر امام و عسلویه، شرکت ملی صنایع پتروشیمی با 11 شرکت زیر مجموعه در بورس واگذار می شود. اسماعیل غلامی با اشاره به برگزاری جلسه‌ای مشترک با مسئولین وزارت نفت و شرکت ملی صنایع پتروشیمی در هفته گذشته اظهار داشت: در این جلسه پیشنهاد تشکیل یک هلدینگ به جای دو هلدینگ عسلویه و بندر امام بررسی و مورد تصویب حاضرین قرار گرفت که در صورت تصویب در هیات واگذاری، شرکت ملی صنایع پتروشیمی‌ با 11 زیر مجموعه مورد پذیرش بورس و واگذاری سهام قرار خواهد گرفت. وی با بیان این که این پیشنهاد به احتمال زیاد مورد تصویب هیات واگذاری قرار خواهد گرفت، ادامه داد: بر این اساس 51 درصد از سهام پتروشیمی بندر امام، 15 درصد از پتروشیمی بیستون، 20 و 30 درصد از سهام پتروشیمی‌های بوعلی سینا و تندگویان، 51 درصد از سهام پتروشیمی فجر، 20 درصد از پتروشیمی خوزستان، 100 درصد پایانه‌ها و مخازن پتروشیمی، 20 درصد از پتروشیمی بوشهر، 51 درصد از پتروشیمی مبین، 100 درصد از پژوهش و فن‌آوری پتروشیمی و 20 درصد از پتروشیمی اروند در قالب هلدینگ ملی صنایع پتروشیمی واگذار خواهند شد. معاون سازمان خصوصی‌سازی در پاسخ به این سوال که واگذاری باقی شرکت‌های پتروشیمی به چه نحوی خواهد بود اظهار داشت: واگذاری شرکت‌هایی مانند پتروشیمی تبریز، بندر‌عباس و لاوان در بورس در حالی مشخص و نهایی شده که شرکت‌هایی چون پتروشیمی هگمتان، مرجان، مروارید و... از طریق مزایده واگذار خواهند شد چرا که این دسته از شرکت‌ها یا در مرحله طرح هستند و یا اینکه با توجه به واگذاری سهام به تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگی دارای سهام حداکثری نیستند. به گفته غلامی فهرست کامل واگذاری شرکت‌های پتروشیمی ظرف یکی دو هفته آینده تهیه خواهد شد. غلامی با اشاره به برنامه واگذاری 7 شرکت از 231 شرکت دولتی مشمول برنامه چهارم توسعه گفت: در آخرین جلسه هیات واگذاری فروش 7 شرکت دولتی به دو صورت بورس و مزایده تصویب شد. وی ادامه داد: بر این اساس 100 درصد توسعه پتروایران، 48 درصد شرکت مطالعاتی طرح‌های جامع فلزات و 49 درصد از سه شرکت‌ بهره‌برداری از شبکه‌های آبیاری زرین رود و وحدت و مدیریت تولید و بهره‌برداری سد نیروگاه کرخه به صورت مزایده به فروش خواهند رسید. غلامی افزود: از سوی دیگر 7/8 درصد از سهام پمپ‌سازی ایران و 5/2 درصد از سیمان سپاهان از طریق بورس واگذار می‌شوند و 45 درصد از سهام لوله اهواز نیز بابت رددیون خواهد بودهمچنین علی کاردر ـ رییس ستاد اصل 44 شرکت ملی نفت ایران ، درباره روند خصوصی‌سازی در شرکت ملی پالایش و پخش فراورده‌های نفتی گفت: ابتدا 5 درصد از سهام پالایشگاه اصفهان به منظور کشف قیمت، وارد بازار بورس شد و زمان واگذاری 25 درصد از سهام این مجموعه به صورت بلوکی هم با توجه به وضعیت کشش بازار از سوی سازمان خصوصی‌سازی و بورس تعیین می‌شود.

بررسی شرکت پتروشیمی اراک

مجتمع پتروشیمی اراک درکیلومتر‪ ۲۲غربی شهر اراک واقع شده و از سال ‪ ۱۳۷۱ فعالیت خود را آغاز کرده است. این شرکت در تاریخ 30/1/1378 وارد بورس اوراق بهادار شده است و نماد معاملاتی آن شاراک میباشد . شرکت در رشتههای پتروشیمی، شیمیایی و صنایع وابسته به آن فعالیت میکند .
مجتمع پتروشیمی اراک محصولات مختلف شیمیایی و پلیمری ازجمله پلیاتیلن سبک و سنگین، پلی پروپیلن، پلیبوتادین، اتیلن گلیکول ها، اتانول آمینها، اتوکسیلاتها، بوتانولها، اسید استیک ، وینیل استات و بنزین پیرولیز تولید میکند که این محصولات مواد اولیه بیش از 5 هزار واحد پایین دستی را تامین میکند. این شرکت در بین سایر شرکتهای پتروشیمی ایران متنوع ترین محصولات را دارد. شرکت با توجه به طرحهای توسعه که اخیرا در برنامه خود داشته است دارای تکنولوژی جدید و تجهیزات مناسبی میباشد.
متن کامل در ادامه مطلب
 

صنایع شیمیایی فارس

با نزدیک شدن به سطوح حمایتی انتظار حمایت در این قیمت را می توان داشت سطح قیمتی مناسب برای ورود به سهم زیر 260 تومان و حد ضرر نیز 232 تومان می باشد
در بلند مدت در صورت همراهی وضعیت بنیادی شرکت انتظار بازدهی بیش 100% را می توان از سهم داشت

نصب دو هزار و 157 تن از تجهیزات پروژه پلی اتیلن سنگین پتروشیمی ایلام

از مجموع چهار هزار و 298 تن تجهیزات کل مجتمع پتروشیمی ایلام، 2 هزار و 157 تن از این تجهیزات نصب شد.
با شروع عملیات نصب تجهیزات پروژه پلی اتیلن سنگین پتروشیمی ایلام دو هزار و 157 تن از تجهیزات این طرح تا پایان مهر ماه امسال نصب شد.
همچنین، با شروع عملیات لوله کشی این پروژه 68 هزار لوله مربوط به خطوط زیر زمینی و رو زمینی از مجموع 250 هزار لوله کل این طرح تا ابتدای آبان 87 امسال ساخته شده است.
مجتمع پتروشیمی ایلام شامل یک واحد الفین برای تولید اتیلن به ظرفیت 320 هزار تن، پروپیلین به ظرفیت 80 هزار تن، بنزین پیرولیز به ظرفیت 60 هزار تن و سوخت مایع به میزان 9500 تن در سال می باشد.
کل محصول اتیلن تولید شده مجتمع به عنوان خوراک واحد پلی اتیلن جهت تولید 300 هزار تن پلی اتیلن سنگین (HDPE) در سال به مصرف می رسد که این محصول در صنایع پایین دستی قابل استفاده است.

در نیمه نخست سالجاری؛ تولید زغال‌سنگ کشور 17 درصد افزایش یافت

میزان تولید زغال‌سنگ در واحدهای تحت پوشش شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران در شش ماهه نخست سال جاری در مجموع به 610 هزار و 531 تن رسید که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 17 درصد افزایش داشت.
میزان استخراج زغال‌سنگ نیز در همین مدت با 19 درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال قبل به یک میلیون و 115 هزار و 519 تن رسید. همچنین میزان تولید و استخراج زغال‌سنگ در مدت یاد شده در مقایسه با برنامه پیش‌بینی شده به ترتیب یک و سه درصد بیشتر بود.
در دوره مورد گزارش میزان تولید کنسانتره و استخراج زغال‌سنگ در شرکت زغال‌سنگ کرمان به‌ ترتیب برابر با 322 هزار و 863 تن و 540 هزار و 655 تن بود که نسبت به نیمه نخست پارسال هم تولید و هم استخراج هر کدام یک درصد افزایش داشتند.
در شرکت البرز شرقی نیز در مدت مذکور 166 هزار و 10 تن کنسانتره زغال‌سنگ و 354 هزار و 249 تن استخراج شد که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته به‌ ترتیب دو و پنج درصد افزایش نشان داد.
میزان تولید و استخراج زغال‌سنگ در شرکت زغال‌سنگ البرز مرکزی نیز در نیمه نخست سال جاری به ترتیب برابر با 42 هزار و 787 تن و 73 هزار و 100 تن بود که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل به‌ترتیب از رشدی معادل شش و 27 درصد برخوردار شد.
در شرکت زغال‌سنگ طبس نیز در مدت یاد شده به ترتیب 78 هزار و 871 تن کنسانتره زغال‌سنگ تولید و 145 هزار و 272 تن استخراج شد.
در یک ماهه شهریور امسال نیز میزان تولید و استخراج زغال‌سنگ در واحدهای تابعه شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران به ترتیب برابر با 110 هزار و 883 تن و 233 هزار و 704 تن بود که در مقایسه با ماه مشابه سال گذشته به ترتیب 22 و 46 درصد افزایش نشان داد.
میزان صادرات زغال‌سنگ طی شش ماهه نخست سال جاری در مجموع به یک میلیون و 827 هزار تن به ارزش 267 میلیون دلار رسید که نسبت به مدت مشابه سال قبل هر چند از نظر وزنی 18 درصد کاهش داشت اما به لحاظ ارزشی با 114 درصد افزایش مواجه شد.
در همین مدت میزان فروش داخلی شرکت‌های زغال‌سنگ نیز در مجموع به 403 هزار تن به ارزش 740 میلیارد ریال رسید که در مقایسه با نیمه نخست پارسال به لحاظ وزنی 21 درصد کاهش داشت اما از نظر ارزش از هفت درصد افزایش برخوردار بود.

تولید آلومینیوم کشور 27 درصد افزایش یافت

میزان تولید آلومینیوم در کشور در نیمه نخست سال جاری در مجموع به 117 هزار و 364 تن رسید که نسبت به مدت مشابه سال گذشته 27 درصد افزایش داشت.
در مدت مذکور شرکت ایرالکو 67 هزار و 276 تن و شرکت المهدی 50 هزار و 88 تن آلومینیوم تولید کرده است.
میزان تولید آلومینیوم در واحدهای ایرالکو و المهدی نسبت به دوره مشابه سال قبل به‌ترتیب 20 و 37 درصد رشد نشان داد.
در همین مدت واحد آلومینای ایران نیز 173 هزار و 670 تن هیدرات آلومینیوم، 55 هزار و 517 تن آهک و 102 هزار و 159 تن پودر آلومینا تولید کرد که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته به ترتیب 10، 52 و 13 درصد افزایش داشت.
میزان تولید آلومینیوم در یک ماهه شهریور 87 نیز برابر با 20 هزار و 92 تن بود که نسبت به ماه مشابه سال قبل از یک رشد 28 درصدی برخوردار بود.
این گزارش حاکی است، در نیمه نخست امسال میزان فروش داخلی ایرالکو به 31 هزار و 412 تن به ارزش 950 میلیارد و 500 میلیون و میزان فروش داخلی المهدی به 15 هزار و 365 تن به ارزش 443 میلیارد و 297 میلیون ریال رسید.
در مدت مذکور میزان صادرات آلومینیوم توسط ایرالکو برابر با 31 هزار و 156 تن به ارزش 88 میلیون و 966 هزار دلار و میزان صادرات المهدی 35 هزار و 711 تن به ارزش 106 میلیون و هفت هزار دلار بود.

تراکتور سازی ایران

تراکتور سازی ایران در حال تشکیل الگوی سر و شانه معکوس می باشد و در صورتی که بتواند الگو را کامل کند می تواینم انتظار رشد قیمت تا سطح 230 تومان را برای این سهم داشت




.